Alhamdulillah, Payg‘ambarimiz Muhammadga (sollallohu alayhi va sallam) salovot va salomlar bo‘lsin.

Burundan qon oqishi tahoratni buzmaydi, ikki mashhur ulamolar qarashidan eng to‘g‘risi shudir. Bu Imom Molik va Imom Shofi‘iy (rahmatullohi alayhima)larning qarashlari bo‘lib, Payg‘ambarimizning (sollallohu alayhi va sallam) sahobalaridan ham bir necha kishidan rivoyat qilingan.

Hanafiy va Hanbaliy mazhabi ulamolari esa bunday qon oqishi tahoratni buzadi, deb hisoblaganlar va bu masalani mufassal muhokama qilganlar. Hanbaliylar sharti shuki: chiqadigan qon ko‘p bo‘lishi kerak. Ko‘p yoki ozligi esa odamning o‘zi tomonidan baholanadi.

Imom an-Nawaviy (rahmatullohi alayh) aytadilar:

“Bizning qarashimiz shuki: old va orqa chiqish joylaridan boshqa joydan — masalan, hijoma qoni, qayt qilish yoki burundan qon oqishi — agar oz bo‘lsa ham, ko‘p bo‘lsa ham, tahoratni buzmaydi. Bu Ibn Umar, Ibn Abbos, Ibn Abu Awfo, Jobir, Abu Hurayra, Oisha, Ibn Musayyab, Solim ibn Abdulloh ibn Umar, Qosim ibn Muhammad, To‘vus, Ato, Maxhul, Robi‘a, Molik, Abu Savr va Dovudning qarashidir.”

Imom al-Bag‘aviy (rahmatullohi alayh) aytganlar: “Bu ko‘pchilik sahobalar va tobeinlarning qarashidir.”

Boshqa ulamolarning qarashlari:

Ba’zilar esa bunday hollarning barchasida tahorat olish shart, deb hisoblaganlar. Bu Imom Abu Hanifa, Sufyon as-Savriy, Avzo‘iy, Ahmad ibn Hanbal va Ishoq ibn Rohavayh (rahmatullohi alayhim)larning qarashidir. Lekin ular o‘rtasida ham oz qon bilan ko‘p qon orasida farq qilinishi kerakmi, degan masalada ixtilof bo‘lgan. (Al-Majmu‘, 2/62)

Tahoratni bu hollarda buzadi, deb hisoblaganlar esa zaif hadislarni dalil keltirishgan. Buni Imom an-Nawaviy va boshqa muhaddislar qayd etganlar.

To‘g‘ri qarashning dalillari — ya’ni qon tahoratni buzmasligi:

1.Asl qoida: qon chiqishi tahoratni buzmaydi. Kim bunga qarshi fikr bildirsa, u dalil keltirishi shart.

2.Shaxsning pokligi shar’iy dalil bilan sobit bo‘lgan. Shar’iy dalil bilan sobit narsani yana bir boshqa qat’iy shar’iy dalil bo‘lmaguncha o‘zgartirib bo‘lmaydi. (Qarang: Shayx Ibn Usaymin, Sharh al-Mumti‘, 1/166)

3.Abu Dovud (198) rivoyat qiladilar: Jobir (roziyallohu anhu) aytdilar: Biz Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) bilan Dhat ar-Riqa‘ g‘azotiga chiqdik. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Bizni kim qo‘riqlaydi?” — dedilar. Muhajirlardan bir kishi va Ansorlardan bir kishi chiqib: “Biz,” — deyishdi. U zot ularga: “Tog‘ dovonining og‘zida turinglar,” — dedilar. Ularning biri yotib oldi, ikkinchisi namozga turdi. Kofirlardan bir odam kelib, uni o‘q bilan urdi. U o‘qni sug‘urib oldi. Unga uch marta o‘q tegdi, lekin u rukuga bordi, sajda qildi. Keyin sherigi uyg‘ondi. Muhajir do‘sti uning ustidan qon oqayotganini ko‘rib: “Subhanalloh, birinchi marta o‘q tekkanida meni uyg‘otmadingizmi?” — dedi. U: “Men o‘qiyotgan suramni bo‘lishni xohlamadim,” — dedi. Bu hadisni al-Alboniy Sahih Abu Dovudda sahih deb baholagan.

Bu hadis ochiq dalildirki, ko‘p qon oqsa ham tahoratni buzmaydi. Chunki agar qon tahoratni buzganida edi, u namozni to‘xtatgan bo‘lardi.

Imom an-Nawaviy *Al-Majmu‘*da aytadilar: “Payg‘ambar (sollallohu alayhi va sallam) buni bilib ham unga tanbeh qilmadilar.”

Imom al-Buxoriy (rahmatullohi alayh) Sahihlarida aytadilar: “Musulmonlar jarohatlari oqayotgan holda ham namoz o‘qiyverganlar.”

To‘vus, Muhammad ibn Ali, Ato va Hijoz ulamolari: “Qon tahoratga ta’sir qilmaydi,” deganlar.

Ibn Umar (roziyallohu anhu) chipqonni siqib qon chiqardilar va tahorat olmadingiz, deb xabar qilingan.

Ibn Abu Awfo (rahmatullohi alayh) qon tupurib yubordilar va namozni davom ettirdilar.

Ibn Umar va Hasan al-Basriy (rahmatulloh alayhima) hijoma qilingan odam haqida: “Faqat hijoma joyini yuvishi kifoya,” deganlar.

Al-Hofiz Ibn Hajar (rahmatullohi alayh) Fath al-Bari (1/281)da aytadilar: “Umar (roziyallohu anhu) jarohatlaridan qon oqib turgan holida namoz o‘qiganlari sahih isnod bilan rivoyat qilingan.”

⸻

Xulosa

Bu dalillarning barchasi shuni ko‘rsatadiki: old va orqa chiqish yo‘llaridan tashqari joydan qon chiqishi tahoratni buzmaydi.

Vallohu a‘lam.