Onam yoshligida san’at sohasida ishlagan, ammo kasalligi tufayli ishidan ayrilgan. Yotib qolganida, «San’atkorlar haqida kitob yozaman», deb meni ham yordamga chaqirgan edi. O‘sha paytda yosh edim. Keyinchalik otinoyilar bu ish haromligini aytishganda, «Katta pul sarfladim, pulimga va mehnatimga ichim achiydi», deb bu ishdan voz kechmadi. Hozir esa ahvoli yanada yomonlashgan. Hanuz shuncha nasihat qilsam ham, bu ishidan tavba qilmay, eski san’atkorlar bilan suhbatlashib, «Eh, falon unvonni ololmadim, falon darajaga chiqmadim», deb qoladi. Ba’zan san’at haromligini tushunib, tavba qilaman, degan kunlari ham bo‘ldi. Ammo san’atkorlarni telefonda ko‘rib, yana o‘sha hayotga havas qilib qoladi. Aslida o‘zi oz-moz Qur’on o‘qishni biladi, namoz o‘qiydi, ro‘za tutadi. Onamning ahvoli nima bo‘ladi, deb qo‘rqaman.
San’atkorlar hayotiga havas bilan qarash.
Savol :
Javob :
Onangizga yaxshi gapirib, foydali nasihatlar va darslarni eshittiring. Shu yo‘l bilan onangizga haqiqatni tushunishiga yordam bering. Alloh taolo oxiratini yaxshi qilsin, gunohlarini mag‘firat qilsin, tavba qilishga muvaffaq qilsin, tavbasini qabul qilsin va dinini o‘rgatsin, qalbini ochsin. Mana shunday duo qiling onangiz uchun. Vallohu a’lam.
Maqola foydali bo’ldimi?
0