Bismillah,

Alloh ta’ologa hamdlar, undan keyin payg’ambar bo’lmaydigan payg’ambarga, uning oilasi, sahobalari va to qiyomatgacha ularga yaxshilikda ergashganlarga salavot va salomlar bo’lsin.

Bunday vaziyatda sano soqit bo‘lib, namoz oxirida sajdai sahv qilinadimi, degan masala yuzaga keladi. Bu aslida “Namozning sunnatini tark qilganda sajdai sahv qilinadimi?” degan masalaga taalluqlidir.

Ba’zi ulamolar, agar namozxon namozning sunnatlarini tark qilsa, sajdai sahv qiladi, deyishadi. Ularning fikricha, sunnatlarni tark qilish xato bo‘lgani sababli sajdai sahv bilan namozning kamchiligi qoplanadi. Lekin boshqa ba’zi ulamolar va kuchliroq dalilga ko‘ra, sunnat amallarni tark qilgan namozxon sajdai sahv qilmaydi. Chunki shariat sunnat amallariga nisbatan kengroq munosabatda bo‘lgan. Sunnat amalni tark qilgan inson shariatda gunohkor hisoblanmaydi, shuningdek, sajdai sahv qilishi ham shart emas. Shunga qaramay, uning namozi durust hisoblanadi va qabul qilinadi.

Navaviy rahimahulloh “Al-Azkor” kitobida bu masalaga oid quyidagilarni yozgan:

“Unutmang, sanoni aytish vojib emas, balki sunnatdir. Uni tark qilgan kishi sajdai sahv qilmaydi. Chunki sunnat amalni tark qilish namozni buzmaydi, balki sunnatni bajarmaganlik hisoblanadi.”

Demak, agar sanoni unutib o‘qimaslik holati yuz bersa, bu uchun namoz oxirida sajdai sahv qilish shart emas, chunki sano sunnat amal hisoblanadi va uni tark qilgan insonning namozi maqbuldir.

Vallohu a’lam.