Ulamolar bu masalada turli ijtihod qilganlar. Masalan, Imom Abu Hanifa rahimahullohning ijtihodiga ko‘ra, najosati ghaliza (ya’ni og‘ir najosat — siydik, axlat, va h.k.) tirnoqchalik miqdorda (ya’ni ozgina) bo‘lsa, namozga zarar qilmaydi.

Bu o‘lchov ba’zilar tomonidan quyidagicha tushuntirilgan: qo‘lni ochgan holatda kaftga suv solinsa, qancha joyni egallasa — shuncha joychalik najosat tegsa ham, namoz buzilmaydi.
Ammo shu miqdordan ko‘proq bo‘lsa — unda namoz buziladi va uni to‘xtatib, najosatni ketkazib, qaytadan o‘qish kerak bo‘ladi.

Ba’zi fuqaholar esa, kiyimdagi poklikni namozning shartlaridan hisoblamaganlar. Ularning fikriga ko‘ra, agar najosat bilinmay turib tegib qolgan bo‘lsa, namoz o‘taveradi. Ammo namoz ichida bilib qolsa, najosatning miqdoriga qaraladi.

Agar bu najosat yuqorida aytilgan kechirilgan miqdordan kichik bo‘lsa — namozni davom ettirish joiz.
Agar katta bo‘lsa — masalan, burundan qon ketgandek, o‘sha holatdagi kabi namozni buzish kerak bo‘ladi, va boshqa kishi imom o’rniga o‘sha joyga o‘tib namozni davom ettiradi.

Xulosa:
Najosat kichik bo‘lsa — namozni davom ettirish mumkin.
Najosat ko‘p bo‘lsa — namozni to‘xtatib, najosatdan poklanib, qayta o‘qish kerak.
Vallāhu a‘lam.