Bismillah,

Alloh taologa hamdlar, undan keyin payg‘ambar kelmaydigan oxirgi payg‘ambar, uning oilasi, sahobalari va qiyomatgacha ularga yaxshilik bilan ergashganlarga salovot va salomlar bo’lsin.

Bu holatda, avvalo, shuni aytish kerakki, namozni tark etgan kishi shariatda jiddiy gunohkor hisoblanadi. Jumhur (ko‘pchilik) ulamolarning, ya’ni Imom Abu Hanifa, Imom Shofe’iy, Imom Molik va boshqa fiqh olimlarining qarashicha, namozni mutlaqo tark qilgan odam fosiq — ya’ni ochiq gunohkor sanaladi. Ulamolardan ayrimlari esa bu ishni kufrga yo‘naltiruvchi, hatto dindan chiqaruvchi amaldir, deb hisoblashgan.

Masalan, Imom Ahmad, Avzo‘iy, Abdulloh ibn Muborak, Umar ibn Abdulaziz kabi olimlar namozni tark etgan kishi murtad bo‘ladi (dindan chiqqan), deb qat’iy fatvo berganlar.

Ammo jumhur ulamolar fikricha, namozni tark qilgan kishi kofir emas, balki og‘ir gunohga botgan fosiqdir. Ya’ni u musulmonligicha qoladi, ammo katta xavf ostida bo‘ladi.

Bu kabi odamlar uchun maslahatimiz:

• Darhol tavba qilsin,

• Namozni tiklasin,

• Va o‘zini Allohga ro‘baro‘ bo‘lishga tayyorlasin.

Chunki agar inson benamoz holda vafot etsa, bu juda og‘ir oqibatlarga olib keladi. Qabrda u bilan hech kim birga bo‘lmaydi, oxiratda ham hech kim o‘rniga javob bermaydi.

Qur’onda do‘zax ahli haqida so‘ralganda, ularning birinchi javobi shu bo‘ladi:

قَالُوا۟ لَمْ نَكُ مِنَ ٱلْمُصَلِّينَ

“Biz namoz o‘quvchilardan emas edik.” (Al-Muddassir: 43)

Shuning uchun, ha — u juma namoziga borayotgan bo‘lsa, zikr qilayotgan bo‘lsa, bu yaxshi alomat. Ammo bu kifoya emas. Asosiy farz ibodat — besh vaqt namoz. Uni tark qilish katta xavf.

Yaqinlari unga namozning ahamiyatini mehr bilan tushuntirsin, duo qilsin. Chunki Alloh qalblarni O‘zi o‘zgartiradi. Biz faqat sababchi bo‘lamiz.

Alloh taolo unga tavfiq bersin, qalbini ochsin, uni to‘liq namozxon bandalaridan qilsin. Āmīn.

Vallāhu a‘lam.