Alloh taoloning go‘zal ismlari, U zotning O‘zini chaqirgan va ularni Kitobida nozil qilgan va Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularni ummatlariga o‘rgatgan ismlardir. Bu ismlar nazarda tutilgan ilohiy kamolot va ulug‘vorlikka iymon keltirsinlar va bu ismlarni tilovat qilib Unga hamd aytsinlar va Alloh taolo aytganidek, osonlik va mashaqqat paytlarida shu bilan Unga duo qilinglar, toki ular ularni o’rganishlari va ularga iymon keltirishlari uchun, toki Alloh taolo aytganidek, ularning xulq-atvori va xulq-atvoriga ta’sir qiladi. ma’nosi):

{Va eng yaxshi ismlar Allohnikidir. Bas, ular bilan Unga duo qilinglar. Va Uning ismlaridan og’ishganlarni tark et. Ularga qilgan amallarining jazosi beriladi.» (A’rof, 180).

Yana Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Alloh taoloning to‘qson to‘qqizta ismlari bor, yuztadan bir kam. Kim ularni yoddan o‘rgansa, jannatga kiradi”. (Buxoriy, 2736 va Muslim, 2677 rivoyati).

Allohning ismlari bilan devor rasmi bo’yicha olimlarning hukmlari

Demak, bu ismlarni e’zozlash, e’zozlash, chindan ham ularni ulug‘lash farzdir. Ularni   chang va axloqsizlikka tushishi mumkin bo’lgan devorlarga yozish orqali erishib bo’lmaydi , va ba’zi harflar yo’qolib, ismlarni o’zgartirishi mumkin va ba’zi bolalar ularning yoniga yoki ostiga boshqa so’zlarni yozishlari mumkin. ularga bo’lgan hurmatga zid.

Xulosa qilib aytganda, ularni ibodat turi sifatida yozish joiz emas; balki islom amaliyotiga diniy yangilikni kiritishning bir turidir.

Devorning pokligini saqlash uchun ilohiy ismlarni yozish jirkanch ish bo‘lib,   bu ilohiy ismlarga hurmatsizlik qilish u yoqda tursin, oxiratga oid amallarni qilish orqali dunyoviy maqsadlarni ko‘zlash sarlavhasi ostida keladi.

Demak, talab qilinadigan narsa bunday harakatlardan uzoqroq turishdir.

Ibn al-Humom Hanafiy rahimahulloh dedilar: “Tangalar, qurol-yarog‘lar va devorlarga Qur’on oyatlarini va Alloh taoloning ismlarini yozish makruhdir”. (Fat-h al-Qodirdan so’nggi iqtibos, 1/169)

Ad-Dardir al-Molikiy rahimahulloh aytadilar: “Koʻrinib turibdiki, (qabrlarga) soʻzlarni oʻyib qoʻyish, hatto Qurʼon boʻlsa ham, maʼqul boʻladi va uni taʼqiqlash mumkin, chunki bu narsa odamlarni yomonlikka olib keladi. so’zlar, ular aytib o’tganidek, yomon munosabatda bo’lish va hurmatsizlik qilish. Devorlarga Qur’on oyatlarini va Allohning ismlarini o’yib yozish yoki yozish ham shunga o’xshashdir». (Ash-Sharh al-Kabir ma’ Ad-Dasuqiydan so’nggi iqtibos, 1/425)

Shayx Ibn Usaymin rahimahulloh aytdilar: «Qur’on oyatlarini devorlarga, xoh masjidlarda, xoh boshqa joylarda yozishga kelsak, u bid’atdir. Sahobalarning devorlarga oyat yozganliklari haqida hech qanday xabar yo’q. Qolaversa, devorlarga oyat yozish ham Allohning kalomlariga nisbatan hurmatsizlikdir”. (Al-Liqa’ al-Maftuhdan so’nggi iqtibos, 197/13)

Fatovo al-Lajna ad-Daimada (4/58) shunday deyilgan:

Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Qur’onning biron bir surasi yoki oyatini yoki Alloh taoloning ismlaridan birontasini devorga osib qo’yiladigan lavha yoki lavhalarga yozgani ma’lum emas. yoki oʻtish joylarida zeb-ziynat yoki baraka tilash maqsadida yoki odamlarga eslatish va xabarni yetkazish vositasi boʻlish yoki odamlarga nasihat va taʼlim berish yoʻli bilan. Bu boradagi hidoyatli xalifalar va boshqa sahobalar (Alloh ulardan rozi bo‘lsin) u zotning ta’limotlariga amal qildilar va Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam guvohlik bergan ilk solih avlodlar orasidan hidoyat imomlari edilar. undan keyin (Alloh ulardan rozi bo‘lsin) keyingi avlodlarning eng yaxshilari ham ularning izidan borganlar. Shuning uchun ular   Islom dini tarqalib, hududi kengayib ketganidan keyin devorga bezak, eslatma yoki tafakkur maqsadida osib qoʻyish uchun hech qanday Qurʼon kalimasini, sahih paygʻambar hadislarini yoki Allohning goʻzal ismlarini lavha, lagan yoki matoga yozmaganlar. , va islom madaniyati butun mamlakat bo’ylab keng tarqaldi va savodxonlik keng tarqaldi va xabarni etkazishning ko’plab, turli usullari mavjud bo’ldi. Ular Islomni va uning maqsadlarini ko’proq tushunib, Islomni yoyish va uning da’vatini etkazishga juda ishtiyoqmand bo’lishlariga qaramay, bunday qilmadilar. Agar bu islom ta’limotida farz qilingan narsa bo’lganida, Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bu haqda bizga xabar bergan bo’lar edilar va bizni unga yo’l ko’rsatgan bo’lar edilar. o’zi va uning sahobalari qilgan bo’lardi, undan keyin hidoyat imomlari ham (Alloh ulardan rozi bo’lsin) qilgan bo’lar edi.

Shunga asoslanib, lavhalar yoki lavhalar va shunga o’xshash narsalarga Qur’on yoki Payg’ambarlik hadislaridagi har qanday so’zlarni yoki Allohning go’zal ismlarini yozish, bezak sifatida yoki eslatish yoki tafakkur maqsadida osib qo’yish yoki savdo sifatida foydalanish. foyda olish va odamlarni sotib olishga ko‘ndirib, pul topish vositasi bo‘lib, Qur’on va Payg‘ambarimiz (s.a.v.) hadislari sha’niga putur yetkazadi. va Alloh taolo sollallohu alayhi vasallam) va Islom targʻib qilayotgan ezgu maqsadlardan voz kechish Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning taʼlimotlariga hamda sahobalar va ulamolarning amallariga ziddir. ilk avlodlar (Alloh ulardan rozi bo‘lsin).

Qolaversa, bu narsalar bir uydan ikkinchisiga yoki bir joydan boshqa joyga ko’chirilganda, bir vaqtda noto’g’ri muomalaga duchor bo’lishi va ularni Junub bo’lgan kishi ko’tarib yoki tegizishi mumkin. sperma yoki jinsiy aloqa bilan) yoki hayz ko’rish orqali. (Iqtibosni tugatish)