Faqat burunga dori sepishda ehtiyot bo‘lish kerak. Agar dorini ko‘p miqdorda sepib yuborilsa va u tomoq orqali xalqumga o‘tib ketsa, bu holatda ro‘za ochilib qolish xavfi bor. Ammo agar dori burunga sepilib, faqat burun ichida qolsa va tomoq tomon o‘tmasa, ro‘zani ochmaydi.

Chunki bu na ovqat yeyish, na suv ichish, na shahvat bilan bog‘liq holat hisoblanadi. Masalan, ba’zi astma (nafas yo‘llari) kasallari bor insonlar inhalator yoki burni orqali dori sepishadi. Shunga o‘xshagan holatlar ro‘zani ochmaydi. Ro‘zani faqat ovqat yeyish, suv ichish va shahvat ochadi.

Shuning uchun ham bu kabi burun orqali sepiladigan dorilar, agar ehtiyotlik bilan sepilsa va tomoq tomon o‘tmasa, ro‘zani ochmaydi. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) og‘izni chayqaganda yoki burunni yuvishda ro‘zador bo‘lsang ehtiyot bo‘l, deb ogohlantirganlar. Chunki suv tomoq orqali o‘tib ketishi xavfi bor. Shunday bo‘lsa, ehtiyotkorlik lozim.

Ammo dori “pssillatib” sepilganda, ya’ni yengil tarzda, u tomoq tomon o‘tmaydi. Mabodo ozgina ta’mi sezilsa ham, tomoqni qirib, tupurib tashlasa bo‘ladi. Muhimi, dori burunda qoladigan darajada ehtiyotkorlik bilan ishlatilsa, ro‘zani ochmaydi.

Vallohu a’lam.