Men turmushimda ikki yil yashadim, ammo oramizda farzand bo‘lmadi. Shifokorlar erimda urug‘ 0% ekanini aytishdi. Albatta, farzandni Alloh beradi, lekin erim bunga sabab qilib hech qanday davolanishga harakat qilmadi.
Bir kuni janjallashib qoldik. U menga: “Yo‘qol! Otangni chaqir, kelib olib ketsin. Kechgacha ko‘zimga ko‘rinma!” dedi. Dadam kelganda qaynonam va qaynotam meni fohishalikda ayblashdi, erim esa bunga indamadi.
Men shuncha vaqt farzandni Alloh beradi deb sabr qildim, ularning og‘riqli so‘zlariga chidab yashadim. Lekin bu tuhmatdan keyin ajrashmaslikka hech qanday sabab qolmadi. Keyin biz ajrashdik. Erim o‘zi borib, ajrim qog‘oziga ham qo‘l qo‘ydi.
Endi men: “Javobimni bering”, desam, u: “Farzandli bo‘lolmasligingni isbotlasang, keyin javobingni beraman”, deydi. Ustoz, endi men qanday yo‘l tutishim to‘g‘ri bo‘ladi? Qonuniy ajratilgan bo‘lsa ham, javobini bermay yuradigan erkaklarga qanday nasihat qilasiz?