Ba’zan-ba’zan bolaga qattiqroq gapirmasa, tanbeh bermasa bo‘lmaydi. Tarbiya bir xil yo‘sinda ketavermaydi — har xil holatlar bo‘ladi. “Bezitib qo‘ymaymanmi?” deganingizni qaysi darajada aytayotganingizni bilmadim, bu holatni eng yaxshi siz o‘zingiz bilasiz. Bola tarbiyasida fiqhiy jihatlarni ham hisobga olish kerak.

Qanday holatda bo‘lsa ham, bolani qiziqtirib, tushuntirish katta foyda beradi. “Agar shuni o‘qisang, mana bunday bo‘ladi”, deb yaxshilikka undang. Olimlarni, ahli-ilmlarni, sahobalar va tobeinlar hayotidan misollar keltiring. Hozir yaxshi kitoblar bor — ulardan o‘qib bering. Farzandlaringizga “mana shunday insonlar bo‘linglar” deb rag‘batlantiring.

“Alloh sizlardan rozi bo‘ladi, biz ham rozi bo‘lamiz” deb maqtang, rag‘batlantiring. Muhabbat uyg‘otishga harakat qiling. “Bezitib qo‘ymasligim kerak” degan fikringiz to‘g‘ri — bezdirish har xil yo‘l bilan bo‘ladi: ba’zida urish, ba’zida qattiq so‘z, yoki haddan tashqari majburlash orqali.

Lekin sizning niyatingiz bezdirish emas-ku. Maqsadingiz — Qur’onni o‘rgatish. “Ko‘p majbur qilyapmanmi?” degan savolga o‘zingiz javob bera olasiz. Faqat majburlashdan ko‘ra, qiziqtirishni ko‘paytiring. Tobeinlar, sahobalar hayotidan ko‘proq darslar eshittiring, kitoblar o‘qing, va ularni mana shunday insonlar bo‘lishga chaqiring.

Vallohu a’lam.